W 1850 r. Rada Opiekuńcza Zakładów Dobroczynnych Powiatu Radomskiego podjęła decyzję o wybudowaniu w Radomiu placówki, z której dochód miałby zostać przekazany na szpital św. Kazimierza. Budynek zaprojektował Ludwik Radziszewski – zastępca dyrektora budowlanego administracji radomskiej, absolwent Uniwersytetu Warszawskiego. Po zakończeniu budowy budynek wydzierżawiła założona w 1829 r. Resursa Obywatelska, która zajmowała go do 1914 r. (z przerwą 1861-1867 z powodu zawieszenia przez rząd carski). W 1903 r. Resursę odwiedził Henryk Sienkiewicz (o czym świadczy tablica wewnątrz budynku). W czasie I wojny światowej budynek był użytkowany przez szpital wojskowy. W 1918 roku budynek przekazano miastu, ale w czasie wojny polsko-bolszewickiej przeniesiono tam szpital. W 1921 roku budynek przeszedł na własność Specjalnego Związku Utrzymania Miasta Radomia i Radomskiego Szpitala Powiatowego, który przebudował salę widowiskową na potrzeby powstałego w 1922 roku Teatru Rozmaitości. W okresie PRL Resursa stała się siedzibą ośrodków kultury Radomskich Zakładów Garbarskich i Radomskich Zakładów Obuwniczych. Podczas niemieckiej okupacji umiejscowiony został w budynku „Deutsches Haus”, niemiecki dom kultury, na który dokonano zamachu w 1943 r., na jednej z zewnętrznych ścian budynku znajduje się tablica upamiętniająca to wydarzenie. Od 1955 roku w budynku mieściły się kina „Przyjaźń” i „Pokolenie”, które zamknięto w 1990 roku. W latach 1986-1999 budynek był siedzibą Wojewódzkiego Ośrodka Kultury i Sztuki. Od czasu likwidacji województwa radomskiego w budynku działa ośrodek kulturalno-artystyczny „Resursa Obywatelska”. W latach 2004-2005 przeprowadzono remont budynku.
